Verdronken in een zee vol leven, ieder uniek en toch hetzelfde soort. Aanschouwen is liefhebben, wat je zo liefhebt. Woorden ontnemen je de adem in een wereld die anders stroomt. Heb lief, houd vast wat ongrijpbaar is door los te laten.
De reflectie van het licht als glimlach, een school als geborgenheid, de snelheid als vertraging. Probeer niet te begrijpen maar aanschouw, geniet en voel. De wereld staat stil, draait rond, drift en geniet voor wie het ziet.
Vîssen – NieuwerWês
